Po wstąpieniu Polski do UE przyśpieszyły w Polsce przemiany w wielu dziedzinach rozwoju gospodarczego i społecznego. Między innymi nastąpiło gwałtowne przyśpieszenie budowy i modernizacji dróg i kolei. Powstała sieć autostrad i dróg szybkiego ruchu. Podlasie również zaznaje tych przemian, może nieco w mniejszym zakresie.
Otóż podobny skok cywilizacyjny w rozwoju dróg i kolei rozpoczął się tu pod sam koniec XIX wieku. Należy wspomnieć, że wtedy nasze ziemie znajdowały się pod zaborem rosyjskim. Do tego czasu istniało niewiele nowoczesnych jak na owe czasy szlaków komunikacyjnych. Na początku lat 90-tych XIX w. rozpoczęto przygotowania do budowy szosy Białystok – Warszawa. Odcinka drogi Wysoko-Litewska -Drohiczyn – Sokołów. W 1888 r. rozpoczyna się przygotowanie do budowy kolei żelaznej z Brześcia do Grajewa przez Towarzystwo Południowo-Zachodnich Dróg Żelaznych. Przebiegać ma ona przez Czeremchę, Bielsk Podlaski, Starosielce obok Białegostoku. Wytyczono trasę i rozpoczęto wykup ziemi pod jej budowę. Archiwum Bielskiego notariusza z tego okresu zawiera dokumenty dotyczące wykupu ziemi.
Na początku XX w. rozpoczęto przygotowania do budowy szosy z Bielska Podlaskiego do Prużan (obecnie na Białorusi) przez Hajnówkę, Białowieżę. Oto skany dokumentu dotyczące wykupu ziemi pod tą drogę od mieszkańców wsi leżących na trasie planowanej szosy. Warto przejrzeć, może niektórzy znajdą nazwiska swoich przodków z tych wsi. Tam są ich podpisy, skąd można się też dowiedzieć, kto był piśmienny z nich.
Mając na uwadze ówczesne możliwości techniczne, do wykonywania prac była zaangażowana okoliczna ludność. Może nas dzisiaj zadziwić tempo i rozmiar wykonywania tych dróg. Znaczenie położenia Bielska Podlaskiego znacznie się zmieniło. Stał się ważnym węzłem komunikacyjnym kojowym i drogowym.
