Dziennik działań wojennych 267-go Duchowszczyńskiego pułku piechoty

3.08.1915 r.

    O godz. 2.00 w nocy pułk wkroczył z 2-ma bateriami do wsi Wygonowo, gdzie połączył się z 266-tym Poreczeńskim pułkiem wchodzącego skład wydzielonego z 67-mej dywizyjnej brygady pod dowództwem płk Kalinowskiego- d-cy  267 go Duchowszczyńskiego pułku, gdzie stanął w rezerwie armijnej nawiązując łączność ze sztabem V Syberyjskiego korpusu. O godz. 13.00 zgodnie z rozkazem sztabu V Syberyjskiego korpusu pułk szybko przeszedł o godz. 14.00 do wsi Andryjanki Cerkiewne, gdzie otrzymał rozkaz, mając na uwadze ciężkie położenie cofającej się armii przed silnym naciskiem przeciwnika, na przeprawo koło m. Boćki i nie zważając na nic atakować przeciwnika, aby wybić go ze wsi Żołoćki, Wojtki i Klichy. Do bojowego oddziału wyznaczono 2-gi, 3-ci i 4-ty bataliony, a 1-szy pozostawiono w rezerwie za prawą flanką obejmującego przeciwnika z prawej. O godz. 15.00 pułk po rozprowadzeniu przystąpił do natarcia i nie zważając na odkryty teren posuwał się szybko do przodu przebieżkami. O godz. 20.00 były wzięte przez atak wsie Siekluki, Żołocki i Solniki. O godz. 20.20 2-gi batalion zdobył wieś Wojtki, a do godz. 22.00 wieś Klichy. Pułk poniósł olbrzymie straty: zabitych oficerów – 2, rannych – 3, kontuzjowanych – 2, niższej rangi: zabitych – 150, rannych – 426,kontuzjowanych – 28. Wzięto do niewoli 36-ciu Niemców. Za tą walkę pułk otrzymał podziękowanie od d-cy V Syberyjskiego Korpusu i ogłoszono to w rozkazie Nr 69 dla całego Armijnego korpusu w dniu 5 sierpnia.

4.08.1915 r.

   Pułk kontynuował utrzymanie wziętej pozycji wsi Solniki, Wojtki, Żołoćki, Klichy. Próby przeciwnika wybić nas z zajętej pozycji skończyły się niepowodzeniem.

5.08.1915 r.

   W nocy z 5-go na 6-go pułk przeszedł na rezerwę V Syberyjskiego korpusu i stanął we wsi Krasnowieś.

6.08.1915 r.

    Pułk pozostając w rezerwie przeszedł do wsi Knorydy.  Wieczorem pułk przeszedł  z podporządkowania V Syberyjskiego korpusu i podporządkowany I-mu Turkiestańskiemu korpusowi przechodząc do wsi Ogrodniki i Podrzeczany.

7.08.1915 r.

    Z 7-go na 8-go sierpnia pułk zajął pozycję koło pańskiego dworu Nowo- Dwory.

8.08.1915 r.

    Dzień i noc minęły przy silnej artyleryjskiej i karabinowej strzelaninie; próby Niemców przejść do ataku kończyły się niepowodzeniem odbijane naszym ogniem.

9.08.1915 r.

    Z wczesnego ranka Niemcy poprowadzili zawzięte ataki wspomagane artyleryjskim, maszynowym i karabinowym ogniem i do godz. 12.00 udało im się zbić z pozycji oddziały 50-tej Dywizji piechoty znajdującej się na styku naszej lewej flanki, stąd 2-gi batalion był zmuszony cofnąć się aby uniknąć obejścia. Był wysunięty 3-ci batalion, który wybił przeciwnika z zajętej pozycji przy czym został zdobyty jeden kar. maszynowy i 2 jeńców, Niemcy uciekali w popłochu, poprzednie położenie zostało odzyskane.

10.08.1915 r.

    W ten dzień Niemcy rozwinęli niebywały huraganowy artyleryjski ogień po wsi Parcewo i poprowadzili uporczywe ataki, ale wszystkie były odbite  z ogromnymi dla nich stratami, a pułk nie oddał ani piędzi ziemi. Za 9-go i 10-go sierpnia pułk otrzymał podziękowanie wyrażone w rozkazie Nr 152 z dn. 11 sierpnia wojskom gen. Kołpikowa i dla Turkiestańskiej brygady rozkazem Nr 150  z dn. 12 sierpnia.

11.08.1915 r.

    W nocy z dn. 10-go na 11-go sierpnia pułk pozostając w rezerwie brygady przeszedł do wsi Krzywa.

12.08.1915 r.

    Pułk dalej pozostawał w rezerwie i 2 kompanie pułku przeszły do dworu Nowo-Dwory, a 2 do wsi Hołody.

13.08.1915 r.

    Pułk w nocy z 12 na 13 przeszedł do wsi Kotłówka. Pułk powrócił do swojej 67-mej Dywizji piechoty.